Heilooër in beeld: Wendy Bisselink- Klijn

Algemeen
Wendy Bisselink- Klijn met kleine Loeka.
Wendy Bisselink- Klijn met kleine Loeka. (Foto: Yvonne ten Bruggencate)

Deze week een jonge vrouw die al heel wat voor haar kiezen heeft gekregen, maar die overal het beste uit haalt en bewonderenswaardig positief in het leven staat.

Ik ben Wendy Bisselink-Klijn, 28 jaar, geboren in Alkmaar en opgegroeid in ‘t Veld. Ik ben naar Heiloo gekomen vanwege mijn grote liefde waarmee ik samen 4 kinderen heb! Ik ben blogger en schrijfster en gek op mijn paard. Ik schrijf gedichten en teksten en daarnaast ben ik bezig met het schrijven van een kinderboek. Dit boek zal gaan over mijn dochters, beiden slechthorend. Verder ben ik een echte levensgenieter en ontdekker daarom gaan we binnenkort emigreren naar België! Elke week plaats ik een blog over ons avontuur op weg naar België en natuurlijk straks over ons leven daar!

Wat heeft jou gemaakt tot wie jij nu bent?

Alles wat ik meemaak heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben. Ik leef met de wet van Murphy lijkt wel. Ik heb altijd pech en maak dingen mee die je niemand toewenst. Zo werd onze jongste zoon Loeka geboren met 32 weken zonder hartslag of ademhaling en was doodziek. Hij heeft het gehaald maar is daarna nog 6x opgenomen geweest en hij bleef steeds afvallen. Als het beter lijkt te gaan komt er weer een tegenslag en zo is het keer op keer. Leuk is het niet maar het heeft mij wel enorm sterk gemaakt. Daardoor hebben we geleerd nog meer te genieten van de momenten dat het wel goed gaat! Ook al is dat maar één dag. Geniet van die ene dag want niemand vertelt je of morgen ook zo zal zijn.

Waar ben je trots op?

Ik ben heel erg trots op mijn man. Zijn rug is versleten en zijn hand functioneert niet meer zoals het hoort. Daardoor is hij van hardwerkende man naar volledige huisvader gegaan. Dat zorgde voor stress en depressies. Het was een lange weg en het heeft heel wat doorzettingsvermogen gekost. Nu is hij de perfecte huisman! Ik heb al in maanden gaan pan meer aangeraakt. Ik ben trots op hoe we dit samen zijn doorgekomen. Het was niet makkelijk maar opgeven kennen wij niet!

Wat zou je graag nog eens over doen?

Onze trouwdag. Het was echt met recht de mooiste dag van mijn leven. Daarom gaan we dat ook nog eens over doen! 23-02-2023 gaan we elkaar voor de tweede keer het Ja woord geven. We sluiten dan heel wat nare jaren af en vieren dat we alles samen hebben doorstaan!

Jouw toekomstwensen?

Als eerste wens ik dat ik voor mezelf mag en kan gaan werken. Lekker schrijven en mensen blij maken met mijn teksten en gedichten. Dat is echt wat ik het allerliefste zou doen! Daarnaast wens ik natuurlijk dat mijn kinderen groot en gezond mogen worden. Dat de meiden het ondanks hun issues het gewoon gaan redden in de maatschappij en dat Loeka gewoon een gezond mannetje mag worden!

Welke boodschap wil je meegeven?

Durf je dromen na te jagen! Spijt krijg je van wat je niet gedaan hebt. Blijf niet hangen in de dagelijkse sleur. We leven tenslotte maar één keer! Wij gaan emigreren en dat is enorm spannend. Maar we praten er al 10 jaar over. We bleven twijfelen. Ik heb gezegd: we gaan nu of nooit. Of het echt wel zo zal zijn als wij denken? Daar kom je pas achter als je het doet!

Anders nog iets?

Mensen die zelf met vragen zitten over emigreren of die misschien een zware tijd hebben en daar graag met mij over praten, mogen mij een berichtje sturen. Ik heb heel wat ervaring op het gebied van depressie, het leven met een ziek kindje en ook als ouder van slechthorende kinderen. Samen staan we sterker. Facebook: Wendy’s verhalen boom, Insta:@mamavanjzjl.