Het bloeiende verenigingsleven in Rijswijk: de bridgeclub van VBS

Door Frans Limbertie

Zomaar een vrijdagmiddag op Stervoorde bij Welzijn Rijswijk. We zijn te gast bij bridgeclub VBS-bridge. De sirene gaat en dat betekent het einde van het spel. Het is een lange zit van zes rondes van elk een half uur met twintig minuten pauze. Bestuurslid Nicolette Roest speelt nu al een jaar of negen. “Na mijn pensioen ben ik begonnen met bridgen. Voor je het weet ben je eraan verslaafd. Ik noem het een leuk en spannend spel, waarbij je ook nog eens veel sociale contacten op doet. Als bestuurslid help ik vooral onze voorzitter Hugo Kok. Samen sparren we over de ideeën en verdelen we de taken onderling”, vertelt ze. Nicolette vertelt dat bridge veel wordt gespeeld door ouderen. “Waarschijnlijk ook omdat je een beetje geduld moet kunnen opbrengen. Weet je dat er hier mensen zijn die al meer dan vijftig jaar bridge spelen? De 72 spelers die je hier vanmiddag ziet zijn verdeeld in de A-lijn, het hoogste niveau, en de B-lijn.”

Internetbridge

“Op dit moment hebben we ook zes internettafels,” vertelt voorzitter Hugo Kok. “Mijn voorganger heeft voor de fysieke bridge twintig speciale tafelbladen gemaakt, zodat iedereen wat meer uit elkaar kan zitten. Puur uit voorzorg en veiligheid.” Kok kwam op een ‘lumineus idee’ tijdens de coronacrisis: “Toen we echt niet meer mochten bridgen, hebben we een digitale bridgeclub opgericht. Dat betekent dat je op de computer vanuit huis online tegen elkaar speelt. Vierentwintig man loggen in op een systeem van de Nederlandse Bridgebond en Stepbridge en dan spelen we elke dinsdag van half acht tot tien uur. Nu fysieke bijeenkomsten weer zijn toegestaan, zijn we ook daar mee door blijven gaan.”

Een slim spelletje

“Je moet wel kaartgevoel hebben om bridge te spelen. Als bridger moet je ook een goed geheugen hebben. En het is een eerlijk spel. Je kunt elkaar niet voor de gek houden.” Aan het woord is mevrouw Elly van Buren uit Rijswijk, met 92 jaar een van de oudste spelers en elke week trouw aanwezig. “De uitdaging voor mij zit ‘m in het feit dat je lekker bezig blijft om je hersens goed te trainen. En het is hier altijd gezellig. Kijk, daar komen de bitterballen al aan,” zegt ze, onderwijl nippend aan haar wijntje. “De spelregels zijn niet zo moeilijk, maar het bieden kan wel een kunst op zich zijn. Je moet tijdens het spel samen met je partner kijken wat je aan kaarten hebt en wat je aan slagen kan maken. Dan moet je ook nog eens de kaarten onthouden die op tafel gelegd worden. Het is vooral goed nadenken.” De ‘grande dame’ laat weten dat haar vader een hele goede bridger was. “Hij probeerde mij over te halen het ook te leren, maar ik had er nooit interesse in. Toen ik de vijftig al gepasseerd was, kwam ik er door toeval weer mee in aanraking en zag toen pas dat hij gelijk had.” Een van haar bridgepartners, Betty Prins, benadrukt nog maar eens dat je bridge niet met klaverjassen moet vergelijken. “Misschien meer met schaken. Je moet je tegenstander telkens net een stapje voor zijn.” Samen gaan de dames regelmatig een weekendje op stap om in een hotel te bridgen. “Met Pinksteren gaan we weer. Dat zijn altijd hele leuke dagen.”

Bridgen

Bij bridge gaat het om twee dingen: ‘bieden en spelen’. Het hoogste bod wordt het ‘contract’ en bepaalt de kaders voor het spelen: welke kleur troef is, en hoeveel slagen de bieders van het contract beloven te halen. Tijdens het spelen proberen de bieders van het contract dit aantal slagen te halen, en de tegenstanders proberen dit te saboteren door samen ook zo veel mogelijk slagen te halen. Na 13 slagen resulteert dit in een puntenscore.