Oom P. gaat ‘effe op zijn eigen’ de theaters bestormen!

Door Frans Limbertie

We ontmoeten Peter bij Welzijn Rijswijk. Altijd een gezellige en leuke locatie om interviews af te nemen. Het is er op dat moment druk, omdat het wijkgebouw deze middag ook dienst doet als stemlokaal.

Oneliners en ideeën

Geboren in Rotterdam, maar getogen in Den Haag, woonde Peter aan de Laan van Nieuw Oost-Indië. “Mooie omgeving om op te groeien. Er gebeurde veel in die tijd”, zegt hij. Peter is lang in het Bezuidenhout blijven hangen en woont tegenwoordig in Ypenburg, waar hij zijn eigen studio heeft, waar hij voornamelijk jingles en commercials maakt. “Door de jaren heen heb ik heel wat teksten zelf geschreven. Voornamelijk voor anderen.” Toen hij onlangs die teksten weer eens doornam, ontstond het idee om er zelf wat mee te doen. Vooral de oneliners en de ideeën zijn blijven hangen. “Ik wist het zeker: hier kon ik wat mee!”

Peter van Zetten als zichzelf. - Frans Limbertie

De ‘Haagse mat’

Theater heeft Van Zetten altijd getrokken, maar hij zag geen manier om er in de praktijk wat mee te doen. “Toen ik mijn teksten opnieuw las, voornamelijk de typisch Haagse grappen en grollen, had ik een typetje nodig waar ik dit theaterprogramma omheen kon bouwen. En dat was nog niet zo makkelijk”, aldus Peter, die heel wat ideeën in zijn hoofd had maar er niet goed uitkwam. Wat voor typetje moest het zijn? Raar hoedje op, misschien een pruik en natuurlijk met een vet Haags accent, Hij zat er lange tijd op te zwoegen. Tot een bewuste middag in een Kringloopwinkel. “Daar liep een man met een typisch ‘Haags matje’, je kent ze wel. En verder met een grote bril op en in een trainingspak.” Van Zetten wist het zeker: “Dit is hem!” 

Hij heeft nog een tijdje achter de man aan gelopen om zijn ‘moves’ te bestuderen

Hij heeft nog een tijdje achter de man aan gelopen om zijn ‘moves’ zeer nauwkeurig te bestuderen, maar het was ‘klip en klaar’: deze man moest ‘zijn typetje’ worden. “Let wel, ik heb die meneer niet horen spreken ofzo, maar ik wist gewoon dat het goed zat.” Het gaf hem een heerlijk gevoel. “Weet je, wij hadden vroeger eigenlijk in de familie ook een oom P., maar die staat hier niet synoniem voor hoor. Die oom P. sprak mij gewoon aan. Voornamelijk omdat ik uit een grote familie kom en een hoop neefjes en nichtjes heb. Net als het feit dat ik drie kinderen en inmiddels acht kleinkinderen heb. Ja, je hoeft het ze niet voor te doen hè?”, zegt hij met een vrolijke kwinkslag. “Kijk, dit zou nou een typisch Haagse uitdrukking van oom P. zijn.”

Gesjeesde man met klein hartje

Zou je kunnen stellen dat Peter alle grappen en grollen van de afgelopen dertig jaar in een blender heeft gedaan en dat daaruit zijn theaterprogramma is gekomen? “Ik geloof wel dat je het zo zou kunnen stellen”, bevestigt de familieman. Peter geeft aan dat hij er een ‘mooi mixje’ van heeft gemaakt. Maar, willen we nog van hem weten: waar gaat het programma nou precies over en herkennen we een rode draad in de show? Oom P. is een gesjeesde Hagenaar die op eigentijdse wijze vanuit zijn woonkamertje vertelt hoe de wereld in elkaar zit, volgens Peter. “Hij kan heel duidelijk aangeven waar de pijnpunten zitten, maar uiteindelijk slaat hij de plank finaal mis. Oom P. is op dat moment echt alleen, omdat zijn vrouw hem even goed zat is en hem verlaten heeft. Zie hem als een man die alles zonder verdere obstakels benoemt, ook soms een beetje politiek incorrect is, maar uiteindelijk een aardige man blijkt met een klein hartje. Kortom: een leuk typetje om te spelen.

Naar de show van Oom P.: www.rijswijkseschouwburg.nl/voorstelling/oomp-effopmijneigen.