Heel hard rennen voor de mensen in Oekraïne

Algemeen
Loubna op weg naar de stempeltafel van meester Addie.
Loubna op weg naar de stempeltafel van meester Addie. (Foto: Brandeisfotografie)

Shirley Brandeis

NIEUW-WEST - De benen uit het spreekwoordelijke lijf rende Loubna (10) vorige week op het veldje naast school, de Burgemeester De Vlugtschool in Slotermeer. Vijftig cent per rondje beloofde de sponsor (haar moeder) haar. De opbrengst na vijf rondjes werd zo logischerwijs 2,50 euro voor het goede doel: slachtoffers van de oorlog in Oekraïne. Het totaalbedrag werd nog vele malen groter, aangezien alle 481 leerlingen die dag gesponsord hun rondjes renden.

“Ben je aan het zwemmen of zo!” De aanmoediging van gymmeester Addie is, zeker voor de toeschouwers, hilarisch. Vaker klinkt het gewoon hartstikke lief en aanmoedigend. “Ik ben trots op je! Blijven ademen!”

Startvlag

Elk kwartier ging vorige week donderdag (onderbouw) en vrijdag (bovenbouw) een groepje leerlingen bij de grote startvlag van start. Al vertelden Addie en collega Marlissa vooraf dat je beter rustig op kunt bouwen (“Haastige spoed is zelden goed”), het liefst rende iedereen het eerste rondje in de snelste stand. Dankzij opzwepende beats uit de speakers en de aanmoedigingen via de megafoon (“Probeer je ritme te vinden!”) hielden de meeste leerlingen dat wel een rondje over drie vol.

Verzuring 

Maar dan kwam bij velen de verzuring. Het gevoel waarvoor Addie en Marlissa nog zo hadden gewaarschuwd. Bij de stempeltafel na elk rondje kon er even uitgehijgd, geklaagd of gestrekt worden en dan hop, weer door! Tot de sirene klonk. Wie dan nog niet onder de vlag door was gerend, mocht een half of driekwart rondje niet meer meetellen. Niks aan de hand, want opgeteld werd door de hele school een aardig bedrag (later deze week wordt bekend hoeveel) bijeen gerend. Voor Oekraïne.

Volgend jaar weer. Al leven we liever in een wereld zonder oorlogen, natuurrampen en andere ellende, er is dan vast wel weer iets om voor te rennen.