Langedijk neemt afscheid van geliefde burgemeester
LANGEDIJK - Wat maakt iemand tot een goede burgemeester? Wanneer ben je geschikt om die taak op je te nemen? In deze hectische tijd wordt er heel veel van zo’n bewindspersoon gevraagd: bindend vermogen, integriteit, de rust bewaren, onafhankelijkheid, stressbestendigheid en signaalgevoeligheid.
Langedijkers zijn lekker nuchter en heel veerkrachtig
Er zijn nog wel meer voorwaarden te bedenken, maar dan wordt deze inleiding te lang. Voldoet en voldeed onze scheidende burgemeester Leontien Kompier aan deze eisen? Moeten de Langedijkers blij zijn met haar vertrek of moeten wij met pijn in het hart haar loslaten?
Tijd voor een uitgebreid gesprek om te peilen hoe zij tegen haar komende vertrek aankijkt.
Het naderend afscheid valt Leontien niet licht. Toen zij in maart 2018 door de toenmalige commissaris van de Koning Johan Remkes benoemd werd tot waarnemend burgmeester van Langedijk kende zij het dorp niet echt. Alhoewel Noord-Holland voor haar niet helemaal onbekend was. Als rasechte Haarlemse, die ook in Oudorp gewoond had en het Petrus Canisius College in Alkmaar bezocht alvorens te verhuizen buiten de provincie, kende ze de omgeving. “Ik dacht een korte periode waarnemend burgemeester te zijn, maar dat werd dus heel wat langer. Nu voel ik mij helemaal op m’n plek en opgenomen in een hechte gemeenschap waar de inwoners elkaar respecteren en groeten.”
AGHeeremansPhotography
Leontien werd in Haarlem geboren als oudste van vier kinderen in een middenstandsgezin. Na Oudorp verhuisde het gezin naar Peize voor een nieuwe baan van vader. Peize ligt ongeveer tien kilometer van de stad Groningen vandaan en Leontien kreeg het niet gemakkelijk. Maar toch redde ze zich en vermaakte zich best in het noorden. Ze fietste veel en reed paard. ”Ik reed zelfs zonder zadel, want bang aangelegd ben ik niet.” Na de middelbare school koos zij ervoor om naar de Pedagogische Academie te gaan in Assen. Dit beviel haar uitstekend. “Assen is geen bijzondere stad maar wel de bakermat van Cuby and The Blizzards, en van de TT natuurlijk. Ik vond het een erg leuke stad om te wonen.”
Voor de klas wilde ze niet, maar ze maakte wel de opleiding af. “Ik werd coördinator voor een analfabetenproject in de gemeenten Borger, Stadskanaal en Vlagtwedde en heb zelfs nog even les gegeven aan woonwagenbewoners.” Daarna begon de periode van pionieren en professionaliseren in de volwasseneneducatie. Haar ambities werden duidelijker: Leontien wilde meer invloed kunnen uitoefenen, dichter bij de politiek. De volgende stap was een baan bij de provincie waar ze diverse functies bekleedde, een master haalde en “Oh ja, niet te vergeten: in die tijd stichtte ik ook een gezin.”
Samen met haar toenmalige man kreeg ze drie geweldige kinderen die inmiddels ook allemaal in Noord-Holland wonen. In 2006 werd ze programmadirecteur Economische Zaken voor de Veenkoloniën Groningen/Drenthe. “Ik werkte voor burgemeesters, gedeputeerden en twee dijkgraven, van negen gemeenten, twee provincies en twee waterschappen. Hier heb ik leren besturen en veel geleerd van het belang van regionaal samenwerken.” De stap naar het naderend burgemeesterschap leek hiermee te zijn gezet.
Van Vlagtwedde naar Langedijk
“Dat ik burgemeester zou worden, was voor mij geen vooropgezet plan. Toen drie burgemeesters mij los van elkaar tipten, ging ik er serieus over nadenken. Het was in de tijd van minister Guusje Ter Horst. Zij hechtte belang aan meer vrouwen in het ambt en gunde zij-instromers meer kansen. Dus ja, zonder ervaring in een raad of wethouderschap!” Maar wel een mensenmens, sterk verbindend, nieuwsgierig, breed geïnteresseerd, vol humor, een bruggenbouwer en een stevige leider, het bleken voldoende eigenschappen om in september 2009 de eerste vrouwelijke burgemeester van de gemeente Vlagtwedde te worden. Toen deze gemeente echter in 2018 opgeheven werd en samen met Bellingwedde fuseerde tot de nieuwe gemeente Westerwolde, hield het voor Leontien op. “Ik besloot dat het na acht jaar tijd was voor wat anders.”
AGHeeremansPhotography
Met de opgedane ervaring met de procedures en ook de sentimenten die horen bij een herindeling bleek zij een interessante kandidaat voor toenmalig commissaris van de Koning Remkes. Op 12 maart 2018 volgde een gesprek met hem, dat haar leven op meerdere fronten zou veranderen. In Langedijk kwam een vacature vrij, omdat waarnemend burgemeester Jan Hoekema in februari zijn ontslag ingediend had. De gemeente Langedijk oriënteerde zich op een fusie met Heerhugowaard en dit proces moest in goede banen geleid worden. Remkes was er snel uit. In overleg met de fractievoorzitters van de politieke partijen van de gemeente Langedijk werd Leontien benoemd tot waarnemend burgemeester van onze gemeente.
Naderend afscheid met veel emotie
Leontien, destijds woonachtig in het Groningse Sellingen, dacht kort waarnemend te zijn, maar vindt het een eer dat het bijna vier jaren zijn geworden. Inmiddels woont ze twee jaar in Sint Pancras, daarvoor een jaar in Oudkarspel en in 2018 begon haar verblijf in de verschillende bed and breakfasts in Langedijk. “Een ontzettend leuke ervaring en de ideale manier om mensen en de dorpen te leren kennen.” Dit lintdorp fascineerde haar, niet in de laatste plaats omdat elke dorp een eigen karakter heeft. “Maar ‘De Langedijker’ bestaat wel degelijk ! Kort door de bocht, recht voor zijn raap, eerlijk en allesbehalve afstandelijk. Ik werd heel snel opgenomen en mijn oprechte interesse in mensen kreeg ik dubbel en dwars terugbetaald.” Bovendien had zij direct te maken met de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018. “Ik viel dus midden in een drukke maand met de op handen zijnde verkiezingen. Ik maakte een rondje langs de stembureaus in Langedijk en kreeg zo al een aardig beeld van de gemeente. In korte wisselden de raden en de colleges. Dat was bijzonder. Zeker om de start van de nieuwe bestuursperiode te mogen meemaken. We hebben veel in elkaar geïnvesteerd. Dat vind ik belangrijk aan het begin van zo’n nieuwe bestuursperiode. Met de raad hebben we meerdere weekenden besteed aan samenwerking, het opdoen van kennis en het uitwisselen van ervaringen. De raad van Langedijk heeft voor lastige beslissingen gestaan in deze periode, maar de wijze waarop ze samen hebben bestuurd, verdient een groot compliment! Ook het college heeft veel tijd besteed elkaar beter te leren kennen. Dat betaalt zich terug. Daardoor werd het team gevormd dat we steeds zijn gebleven. Hecht, met respect voor elkaar en vooral met veel humor. We nemen heel wat besluiten, maar lachen ook veel met elkaar, dat is echt belangrijk. De laatste maanden naar deze fusie toe wordt er overigens iets minder gelachen. Dat is toch een spannende periode met de verkiezingen op komst. Dan voel je de stress en de emoties. Maar ook die mogen er zijn. Het hoort allemaal bij zo’n fusie”
AGHeeremansPhotography
Groot verdriet in Oudkarspel
Onzeker was Leontien nooit, ook al is het burgemeesterschap niet altijd een even leuke baan en wordt er veel van je verwacht. “Wel zijn er momenten geweest waar ik wakker van heb gelegen. Toen de coronaperiode er aan kwam bijvoorbeeld – waar gaat dit heen? – of als er problemen waren met vuurwerk, groepen jongeren die voor onrust zorgden, een inbrakengolf, grote branden zoals die in Oudkarspel of aan de Dulleweg. En recentelijk het vreselijke ongeluk in Oudkarspel waarbij een hele groep jongeren is getroffen. Ik denk aan hen, aan hun ouders maar ook aan de veroorzakers, eveneens jonge mensen, en hun ouders. Deze gebeurtenis kent alleen verliezers en wordt gekenmerkt door groot verdriet. En ik bid voor een wonder voor het slachtoffer dat nog steeds in het ziekenhuis vecht voor zijn leven. We zijn deze week in De Binding bij elkaar gekomen met een groot aantal betrokkenen, familie en vrienden en hebben met elkaar gedeeld en veel gepraat. Ik probeer er in dat geval te zijn, te luisteren en te steunen waar ik kan.”
Afscheid
“Het afscheid wordt natuurlijk niet zoals gewenst, corona bepaalt ook hierbij veel van wat kan en vooral niet kan. Helaas! We zijn aan het bekijken hoe we het afscheid van het college en de raad toch op een leuke wijze kunnen doen. Het is een belangrijk moment om te markeren. De gemeente houdt immers op te bestaan. De afgelopen weken voelden als Danny Vera’s ‘Rollercoaster’. De laatste puntjes op de i voor Dijk en Waard en natuurlijk de verkiezingen. Hoewel het mijn tweede herindeling is, ben ik er achter gekomen dat geen proces hetzelfde is. Achteraf zie je dat sommige dingen anders/beter hadden gekund. Zo hebben sommige inwoners zich overvallen gevoeld. Hadden graag eerder betrokken willen worden. Dat begrijp ik met de wijsheid van nu. Ik vind het jammer dat we voor die sentimenten misschien te weinig oog hebben gehad. Maar toch ben ik ervan overtuigd, dat Langedijk Langedijk blijft, ook na de fusie. Inmiddels hebben de kiezers ervoor gezorgd dat de nieuwe raad is gekozen. De 37 zetels zijn bezet met soms bekenden maar ook veel nieuwe gezichten. De opkomst laat wat mij betreft wel zien dat er werk aan de winkel is voor alle 10 partijen en de nieuwe bestuurders. Ik weet zeker dat de gemeente Dijk en Waard veel heeft te bieden, de ambities zijn groot om voor de komende jaren het allerbeste te bieden aan de inwoners.”
Lieve mensen
“Er zijn zoveel mooie dingen te noemen. Zonder iemand te kort te doen noem ik hier de geweldige samenwerking met de moskee, waar erg positief meegedacht wordt, al onze verenigingen met al die vrijwilligers, de kerken, het museum, Lief Langedijk, de kringloopwinkels, de initiatieven voor jongeren en natuurlijk onze medewerkers van alle gemeentelijke diensten die zoveel goed werk doen. We moeten deze positieve zaken koesteren! Al de jubilerende echtparen waar ik langs mocht gaan. Zulke fijne gesprekken, zulke lieve mensen. In de coronatijd mocht ik niet langs gaan, maar dan belde ik wel uitgebreid met ze. Het allerliefst ga ik persoonlijk langs natuurlijk. En de waarderende woorden die ik terugkrijg uit Langedijk, dat ontroert me echt.”
Coronaperiode
Coronaperiode kenmerkt zich door een nare, moeilijke tijd, met ook persoonlijk leed. “Mijn moeder is in april 2020 overleden aan Corona. Aanvankelijk schreef ik in het Langedijker Nieuwsblad nog bemoedigende stukjes, maar na verloop van tijd dacht ik dat de mensen het wel gehoord hadden. Hoe vind je steeds de goede toon en hoe bereik je alle inwoners? Ik heb zo veel mogelijk geprobeerd aanwezig te zijn, benaderbaar. Ik heb veel gebeld met de verzorgingshuizen, met de horeca ondernemers, meneer Pastoor, de voorzitter van de moskee. We hebben altijd gekeken naar wat er wel kan. Maar uiteraard, vaak kon ik concreet niks doen, toch wilden we vanuit de gemeente (college en raad) meeleven. Langedijkers zijn lekker nuchter en heel veerkrachtig. Dat is zeker in deze tijd een fijne eigenschap en wat mij betreft mogen ze er trots op zijn! Ik ga vooral de openheid en de directheid van de Langedijker missen, zij hebben me laten voelen hoe thuis voelt! M’n vertrouwde roots, dat maakte dit burgemeesterschap heel speciaal.”
Tijdens het gesprek toont onze burgemeester hoe zeer zij het naderend vertrek betreurt, de klus is af, maar toch ook nog niet. En zo blijft het gevoel hangen dat wij nog wel eens met haar te maken kunnen krijgen. Tot die tijd.... Bedankt burgemeester, het ga je goed!
Door: Marsha Bakker en Ben Wansink
