‘Ik ben fysiek een man, maar van binnen ben ik alles’

Ad van Dam

“Ik wist van Amsterdam dat het een plek van vrijheid is, een plek waar je kunt zijn wie je bent, ik hoorde over de Pride en ik dacht altijd: dit is waar ik wil zijn. Toen ik in Amsterdam Nieuw-West kwam wonen, zag ik veel gezichten zoals ik, mensen uit het Midden-Oosten, maar sommigen keken raar naar me, omdat ik soms bijzondere kleding draag, zoals een rok, en ik kan ook lange nagels met nagellak hebben. Mensen vinden dat weleens vreemd. Ik kreeg een keer ruzie met een jongere man, die Arabisch sprak met zijn vrienden, hij noemde me een flikker, hij schreeuwde dat hard en van dichtbij in mijn oor, ze duwden me, dus ik greep hem in zijn nek, en ik zei tegen hem, ‘Kijk, het feit dat ik er vrouwelijk uitzie, betekent niet dat ik je niet in elkaar kan slaan’, en ik legde hem op de grond en zei: ‘Waarom val je me lastig en waarom kom je in mijn leven? Een echte man zal zich nooit bedreigd voelen door een man in een jurk. Ga naar huis en laat me met rust.’ Maar gelukkig was dit een uitzondering, meestal voel ik me veilig hier. Ik krijg ook veel leuke opmerkingen, ‘Wat ben je mooi!’, vooral van oudere dames, haha.”

Zelfvertrouwen

“Ik heb zelfvertrouwen. Ik voel me sterk. Het is geen arrogantie, maar ik geef om kwaliteit en schoonheid. Ik ben mezelf, ik ben het waard. Ik ben een mooie verschijning. Dat vertrouwen geef ik anderen ook. Dit zelfvertrouwen was er niet altijd. Op een gegeven moment heb ik afscheid genomen van de mensen die me onderdrukten in mijn leven. Sommige vrienden vertelden me, dat ik niet goed was, ze haalden me naarbeneden, ze wilden me veranderen. Ik maakte een nieuwe start, het voelde bevrijd, fijn, dat gevoel kende ik niet. Nu draag ik wat ik wil, een broek, een rok of jurk en ik durf ook make-up op te doen. Ik realiseerde me dat niet ‘ik’ het probleem was, maar de mensen die ik om me heen had verzameld. In Libanon wist ik nog niet wie ik was, ik was zo in de war over mezelf. Nu weet ik dat wel. Ik ben fysiek een man, maar van binnen ben ik alles, ik ben non-binair genderfluïde, ik ben oke met alle vervoegingen, ik ben hij/zij/hen. Nu voel ik me onderdeel van de LHBTIQ-gemeenschap, ik maak nieuwe, echte vrienden, mensen die me niet willen veranderen, maar die me steunen zoals ik ben en wil zijn. Het wordt steeds beter. Ik ben gelukkig nu.” 

Tandarts in drag

“Ik ben van plan om twee studies te gaan combineren: tandarts en modeontwerper, en ik hoop mijn eigen merk te starten, mijn eigen genderneutrale kledinglijn te ontwerpen, het zal kleding voor iedereen zijn en niet speciaal voor vrouwen of mannen. Ik heb al een speciale jurk gemaakt, voor mezelf, als drag queen. Ik zal alles opgeven om een drag queen te zijn, het maakt me zo gelukkig. Als ik mezelf in drag zie in de spiegel, zie ik een ander persoon. Ik kan doen wat ik normaal niet durf, dan noem ik mezelf ‘Testi Calls’, dan voel ik me sexy, krachtig en mooi. Ik ben van plan om mijn eigen House te beginnen en misschien zal ik de eerste tandarts ter wereld zijn in drag. Speciaal voor de LHBTIQ-gemeenschap, maar ook voor kinderen, zodat ze niet meer bang hoeven te zijn om naar de tandarts te gaan: prinses Yasmin opent de kliniek!”

Regenboogvlag

“Ik hou van de regenboogvlag. Ik hang hem hier buiten uit mijn raam of ik maak er iets bijzonders van, iets dat ik kan aantrekken tijdens Pride. Ik maak er een schitterende regenboogjurk van!”

Reageren: mail naar rozeinbeeld@gmail.com