Diamanten echtpaar Jansen-Gielen nog steeds dol op elkaar

Algemeen
Afbeelding
(Foto: AGHeeremansPhotography)

ZUID-SCHARWOUDE - “Als je op jonge leeftijd verkering krijgt en met die jeugdliefde trouwt, heb je dan ervaringen die bij jongzijn horen, gemist?” Erna Jansen-Gielen lacht hartelijk als haar die vraag gesteld wordt. Zij ontmoette haar Jan toen zij 14 was en die ontmoeting groeide uit tot een huwelijk dat nu al 60 jaar duurt. 

“Als we het morgen over zou moeten doen, dan deden we dat weer!”, is het duidelijke antwoord.

Welkom

Het appartement straalt tevredenheid uit. Aan de muur grote foto’s van de (klein)kinderen. Jan Jansen (82 jaar) zit tevreden in zijn stoel en voelt zich, ondanks de last van nierfalen, een bevoorrecht mens. Het leven met zijn Erna (78) is mooi en dat daar nog een aantal mooie jaren bijkomen is wel duidelijk. Erna en Jan trouwden in IJmuiden, waar zij opgroeiden. Erna was 18 jaar en Jan 4 jaar ouder. De vader van Erna was marinier en sneuvelde in Indonesië toen zij 3 jaar oud was. Dat gemis heeft zij altijd gevoeld. Moeder, een stille vrouw, bleef achter met 3 dochters, Erna was de middelste. Zij was bevriend met een zus van Jan en kwam graag bij de familie thuis. “Het was daar zo gezellig, ik voelde me er altijd welkom. Mijn moeder heeft nooit veel over mijn overleden vader kunnen of willen vertellen.” Erna ging in de huishouding werken. Jan had een timmeropleidng gehad, maar belandde op een Rijnsleepboot. Hij had twee broers en twee zussen. “Alles mocht bij ons. Zelfs een handstand maken in de woonkamer.”


Natuurlijk kwam de burgemeester ook langs om het echtpaar te feliciteren - Foto: AGHeeremansPhotography

Woonark

Nu, hij 82 en zij 78, vertellen zij over de eerste jaren van hun huwelijk. ”Een huis was niet te krijgen, dus gingen we op een woonark in Beverwijk wonen.” Jan werkte op de Rijnsleepboot en was drie maanden van huis om daarna weer een week bij Erna te kunnen zijn. Op de ark werd de oudste dochter Gerda geboren. Jan stopte met varen en pakte het timmervak op. Na 5 jaar Beverwijk kreeg het stel de kans een woning te kopen in Langedijk. “Hier waren de huizen half zo duur als in Beverwijk!” Zij kregen nog een dochter, Anita, en het gezin was compleet.

Langedijk

In de Rozenstraat hebben zij 24 jaar gewoond, waarna een twee-onder-een-kapwoning aan de Grundel het volgende adres werd. Jan werkte aanvankelijk als timmerman bij bouwbedrijf Smit in Beverwijk en daarna ruim 20 jaar bij bouwbedrijf Bolte in Alkmaar. “Ik maakte voor de ABN-bank kogelvrije kassa’s, dat is nu niet meer nodig..!” 

In 1982 liep hij door een bedrijfsongeval een verbrijzeld hielbeen op en ging het timmerwerk niet zo goed meer. Gelukkig kon hij bij makelaardij Van der Borden aan de slag als bouwkundig opzichter. Opvallend is dat zijn oude bazen hem regelmatig opbelden of hij nog de maten van een timmerwerk wist, en dat wist hij! Toen hij 65 jaar werd stopte Jan met werken. Erna werkte vele jaren als huishoudster bij de in 2005 overleden verloskundige Mieke van de Rest. “Een geweldig mens en ik had het er erg naar mijn zin!” Later heeft Erna nog als schoonmaakster op de Sint Paulus Mavo gewerkt.


Foto: AGHeeremansPhotography

Boten

De vakanties werden doorgebracht op de twee boten die zij gehad hebben. In 1974 kochten zij hun eerste boot. “We voeren richting Almere en dan het noorden van ons land in, dat vonden wij geweldig.” Jan vertimmerde de boten en toonde zijn vakmanschap. “De meiden gingen mee, maar hadden het na een aantal jaren wel gezien! Later, toen we met pensioen waren voeren we rustig 3 maanden over de waterwegen van Nederland.” 

Een verre vakantie hoefde niet, wel zijn zij een keer met familie naar Indonesië geweest om in Surabaya het graf van haar vader te bezoeken. Nu vullen zij hun tijd met wandelen, lezen, puzzelen en Erna fietst daarnaast veel, zwemt en doet aan yoga. Zij genieten van hun 6 kleinkinderen en achterkleinkind d’Angelo, in april geboren. 

“Ja, het leven is goed voor ons geweest en wat ons betreft is dat nog lang niet over!”

(door Ben Wansink)