Herman vindt er wat van: Muziek voor iedereen

Ik ben bezeten van muziek. Voor het leven getekend. Zelfs letterlijk; sinds mijn 21e prijkt er een zwarte G-sleutel op mijn linkerenkel, daarin geïnkt door mijn grote broer. Gelukkig voor mij is voor veel andere mensen muziek ook belangrijk. Om naar te luisteren, om op te dansen, om zelf te spelen of zelf te verzinnen. Niet gebonden aan leeftijd, geloof, ras, vaccinatie of IQ: muziek is er echt voor iedereen. Ooit mocht ik in mijn geboortedorp op de kermis spelen met mijn band Jen Rog. Ik kan wel zeggen dat dat een topervaring was. De band was op stoom, vele bekenden in het publiek en een heerlijk Noord-Hollands kermissfeertje. In Langedijk mocht ik musiceren bij de legendarische kerstmarkten in de Broekerveiling met mijn slagwerkgroep Drop di Samba. Daarnaast ben ik bassist/zanger in een lokaal akoestisch bandje, ooit als gelegenheidsproject begonnen toen onze toen 4-jarige kinderen bij elkaar in de kleuterklas zaten. Toen onze kinderen gelijktijdig de Phoenix verlieten deden we als De Vaders een tweede optreden. En toen die school daarna in 2013 een jubileum vierde, mochten we nog een keer komen opdraven met louter 60’s-muziek. Toen ontstond het idee om dan maar profi te gaan: de vier vaders werden The Vaders. Mijn gouden muziekmoment was de maandsluiting op mijn basisschool. Samen met mijn vriendje Bernard die toen al heel verdienstelijk jazzpiano speelde, mocht ik mijn allereerste optreden geven voor 300 schoolkinderen. De dag erna wilde iedereen drummer worden. Of pianist. Ik weet niet hoeveel kids dat plan hebben doorgezet, maar ik weet zeker dat muziek voor hen altijd van belang was en zal blijven. Tot op de dag van je uitvaart. Muziek al geregeld?