Carla Brouwer neemt na 30 jaar trouwe dienst afscheid bij crematorium Schagen

Familie en vriendinnen keken wel even vreemd op toen hun Carla vertelde dat ze dit werk ging doen. “De meeste zeiden: dit is niets voor jou, je huilt al bij een verdrietige film of boek. Maar in de praktijk verliep het allemaal prima. Natuurlijk komt er bij dit werk heel veel verdriet kijken, maar aan de andere kant is het onze taak om zoveel mogelijk begripvol te zijn en de nabestaanden te ondersteunen waar dat nodig is. Ik had al snel door dat zodra ik mijn uniform in de kast hing, dat ook het verdriet met het uniform mee de kast in ging.’’

Veel veranderd

“In de bijna dertig jaar is er veel veranderd. In totaal heb ik ongeveer 57.000 crematies voorbij zien komen. Heel uiteenlopend: met of zonder muziek, met slechts één of meer dan 400 mensen bij een afscheid. In 1994 koos ongeveer de helft van de mensen voor een crematie, nu is dat al 68%. Natuurlijk heb ik ook hele verdrietige crematies meegemaakt, maar ook hele speciale. Toen ik het afscheid mocht verzorgen voor een stratenmaker bijvoorbeeld. Alle aanwezigen legden nog even een steentje. Of ze sloegen een klap op een trommel voor een boegbeeld op een drakenboot.”

Erepoort met paarden

Er schieten nog veel meer dingen door het hoofd van Carla. Een draaiorgel in de aula, een Fiat 500, een motorfiets, racefiets, tien hazewindhonden, dat zijn zomaar dingen die haar te binnen schieten. “Een paard in de aula, dat ging echt iets te ver. Daarom stond het paard buiten, aan de andere kant bij de vijver. Buiten hebben we ook vaak motoren gehad, maar ook tractoren, vrachtwagens en zelfs een erepoort met paarden. In de aula regelde ik alles. De ontvangst van het gezin en familie, de bloemen, de muziek en later ook de PowerPoint-presentaties. Er zijn niet veel afscheidsdiensten die mij nadrukkelijk zijn bijgebleven, maar er zijn er natuurlijk wel herinneringen die je in je hart bewaart en je doen beseffen dat we hier op aarde ook maar te gast zijn.”

Mooi vak

Carla vertelt met passie over haar vak, dat ze bijna dertig jaar met passie en liefde voor de families heeft gedaan. “Ik heb ook veel collega’s zien komen en gaan. Veel cursisten die de opleiding Uitvaartverzorger deden en die een dagje kwamen meelopen om te zien wat er allemaal bij komt kijken en hoe mooi en dankbaar het vak is. In de open dagen kwamen veel mensen naar ons crematorium; vaak was de ovenruimte dan favoriet. Daar zijn de mensen nieuwsgierig naar.”

Camper

Carla kijkt met veel plezier terug op haar lange periode bij crematorium Schagen. Maar nu is het tijd om een stapje terug te doen. “Het zal best even wennen zijn, zoveel vrije tijd. Ik heb meer tijd om met mijn man John met de camper op pad gaan. Er zijn in ons land nog zoveel mooie plekjes die we nog niet bezocht hebben. Ook vind ik het heerlijk om tijd te kunnen maken voor mijn zussen en vriendinnen. De tijd in Schagen is omgevlogen.”

Formule 1

Tijdens het afscheid kreeg Carla vele cadeaus, maar ook geld. “Onze wens was om een keer naar de Formule 1 te gaan. Die wens is uitgekomen: eind juni gaan we naar Oostenrijk met de camper om deel uit te kunnen maken van het enorme Oranjelegioen dat Max Verstappen naar de eindoverwinning gaat schreeuwen. We hebben er zin in.’’

Door: Ruud de Waard