`Ik wil nog één keer naar Afrika` - Aty Leegwater mist haar door aids gevelde kinderen
OUDKARSPEL – Er gaat eigenlijk geen moment voorbij of Aty Leegwater van Stichting Nomphilo, denkt met veel gevoel terug aan haar bezoeken aan het tehuis Lambano Sanctuary nabij Johannesburg, waar kinderen met aids leven.
‘’Ik ben een keer een periode van tien weken geweest en een keer vijf weken lang. De bezoeken hebben zoveel voor mij betekend. Op dit moment heb ik fysieke problemen, maar ik ben ervan overtuigd dat ik nog eenmaal de vrijwilligers, de zieke kinderen en de kinderen die middels medicijnen verder kunnen leven, kan bezoeken. Aids is in bepaalde delen van Afrika een enorm probleem. Via onze stichting proberen we regelmatig geld over te maken zodat ze in het tehuis dingen kunnen regelen die ze anders nooit voor elkaar zouden krijgen. Als stichting zijn we zo dankbaar dat er veel mensen en instellingen zijn die geld doneren zodat wij mensen daar kunnen helpen. De nood is erg hoog.’’
Drugs
Voorafgaand aan de reizen naar Afrika en de lezingen op scholen en bedrijven, verloor Aty ruim twintig jaar geleden haar dochter Elsbeth. ‘’Ze was slechts dertig jaar en had aids. Toen ze vijftien jaar was kwam ze in aanraking met drugs. In feite hadden wij als ouders niet door wat er aan de hand was. We dachten dat ze aan het puberen was. Maar het ging van kwaad tot erger. We kwamen erachter dat ze drugs gebruikte en haar lichaam verkocht om eraan te komen. We stonden doodangsten uit en telkens als de telefoon ging vreesde ik het ergste.’’ Aty wordt even emotioneel maar gaat onverdroten door met haar verhaal: ‘’Elsbeth probeerde echt van de drugs af te komen, maar telkens als het goed leek te gaan, zakte ze weer weg. Ze bleek ook nog zwanger te zijn en de artsen ontdekten dat ze seropositief was. Onze dochter was veel thuis, toen het kindje werd geboren. Het bleek gelukkig niet verslaafd en was kerngezond.’’ Enkele jaren later stierf Elsbeth, heel vredig in de armen van haar moeder.
Lezingen
Na een lange periode van rouw en verwerking wilde Aty haar verhaal open en eerlijk naar buiten brengen. Veel schoolklassen werden bezocht om leerlingen te waarschuwen voor de gevaren van drugs. Tijdens lezingen liet Aty foto’s van haar dochter zien, voor en na het gebruik van drugs. Het maakte bij iedereen heel veel indruk. Sommige leerlingen kwamen na afloop van de lezing naar Aty toe om te zeggen dat het verhaal hen had geraakt. ‘’Ik had het gevoel dat ik door deze lezingen mijn doel bereikte en zo volgden nog vele voordrachten door het hele land. Ik haal daar veel voldoening uit. Bovendien gaan de vrijwillige bijdragen die we voor de lezingen krijgen, rechtstreeks naar onze stichting.’’
Stichting Nomphilo
Naast de vele lezingen wilde de Langedijkse nog veel meer doen in haar strijd tegen aids. ‘’Ik kreeg ineens het idee om mijn horizon te verbreden en af te reizen naar Afrika. Het werelddeel waar aids volksziekte nummer een is. Pas toen ik alles had geregeld informeerde ik mijn kinderen. Het bezoek heeft mij enorm geraakt. Ik heb er de aids, de open wonden, de dood, letterlijk geroken. Onder begeleiding van twee bewakers bezocht ik de lijmsnuivers in de sloppenwijken. Jongens en meisjes van soms pas tien jaar oud die wezenloos voor zich uit kijken. Ik heb vreselijk gehuild; je voelt je zo machteloos. Ik besloot om er tien weken te blijven. Ik probeerde de kinderen weer te laten lachen en ze te laten voelen dat er mensen zijn die van ze houden. Ik heb in die periode een bijzondere band opgebouwd met een meisje, Nomphilo. We waren echt onafscheidelijk. Ik kon haar bijna niet loslaten toen ik vertrok. Een dag na mijn vertrek hoorde ik dat ze was overleden.’’
Gulle gaven
Eenmaal terug in Nederland kwam Aty in contact met notaris Frank de Vries. ‘’Tijdens mijn verblijf in Afrika schreef ik stukjes voor de krant, die de notaris had gelezen. Hij wilde me heel graag op weg helpen. Hij hielp me om Stichting Nomphilo op te richten. Natuurlijk werd de stichting vernoemd naar de kleine meid en heeft ze als doel geld in te zamelen voor Lambano Sanctuary. Daar kunnen we veel kinderen en volwassenen mee helpen. Positief is ook dat er een huis is gebouwd waar kinderen met aids wonen en volop medicijnen krijgen. Dat is heel goed nieuws.’’ Aty ondervindt de laatste jaren veel steun van Jack Keijzer. ‘’Hij is onze ambassadeur en heeft drie jaar geleden ook een bezoek gebracht aan het tehuis, het hospice.’’ Jack: ‘’Al op de eerste dag werd ik geconfronteerd met de ellende daar. Ook mij heeft het aangegrepen. Ik help Aty met lezingen geven en misschien, heel misschien ga ik dit jaar nogmaals naar Afrika. Het is belangrijk om contact met de mensen daar te houden. Helemaal nu Aty door omstandigheden niet kan reizen.’’ Jack heeft ook een boek geschreven en ook die opbrengst ging in z'n geheel naar Stichting Nomphilo.
Lezingen kunnen nog steeds aangevraagd worden. Steun het werk van Aty Leegwater. Giften kunnen worden overgemaakt op bankrekeningnummer NL79 RABO 0315787955 ten name van Stichting Nomphilo (de giften zijn belasting aftrekbaar. Meer weten? Ook over het boek van Jack? Bel Aty Leegwater op nummer 0226-312159.
OUDKARSPEL – Er gaat eigenlijk geen moment voorbij of Aty Leegwater van Stichting Nomphilo, denkt met veel gevoel terug aan haar bezoeken aan het tehuis Lambano Sanctuary nabij Johannesburg, waar kinderen met aids leven.
‘’Ik ben een keer een periode van tien weken geweest en een keer vijf weken lang. De bezoeken hebben zoveel voor mij betekend. Op dit moment heb ik fysieke problemen, maar ik ben ervan overtuigd dat ik nog eenmaal de vrijwilligers, de zieke kinderen en de kinderen die middels medicijnen verder kunnen leven, kan bezoeken. Aids is in bepaalde delen van Afrika een enorm probleem. Via onze stichting proberen we regelmatig geld over te maken zodat ze in het tehuis dingen kunnen regelen die ze anders nooit voor elkaar zouden krijgen. Als stichting zijn we zo dankbaar dat er veel mensen en instellingen zijn die geld doneren zodat wij mensen daar kunnen helpen. De nood is erg hoog.’’
Drugs
Voorafgaand aan de reizen naar Afrika en de lezingen op scholen en bedrijven, verloor Aty ruim twintig jaar geleden haar dochter Elsbeth. ‘’Ze was slechts dertig jaar en had aids. Toen ze vijftien jaar was kwam ze in aanraking met drugs. In feite hadden wij als ouders niet door wat er aan de hand was. We dachten dat ze aan het puberen was. Maar het ging van kwaad tot erger. We kwamen erachter dat ze drugs gebruikte en haar lichaam verkocht om eraan te komen. We stonden doodangsten uit en telkens als de telefoon ging vreesde ik het ergste.’’ Aty wordt even emotioneel maar gaat onverdroten door met haar verhaal: ‘’Elsbeth probeerde echt van de drugs af te komen, maar telkens als het goed leek te gaan, zakte ze weer weg. Ze bleek ook nog zwanger te zijn en de artsen ontdekten dat ze seropositief was. Onze dochter was veel thuis, toen het kindje werd geboren. Het bleek gelukkig niet verslaafd en was kerngezond.’’ Enkele jaren later stierf Elsbeth, heel vredig in de armen van haar moeder.
Lezingen
Na een lange periode van rouw en verwerking wilde Aty haar verhaal open en eerlijk naar buiten brengen. Veel schoolklassen werden bezocht om leerlingen te waarschuwen voor de gevaren van drugs. Tijdens lezingen liet Aty foto’s van haar dochter zien, voor en na het gebruik van drugs. Het maakte bij iedereen heel veel indruk. Sommige leerlingen kwamen na afloop van de lezing naar Aty toe om te zeggen dat het verhaal hen had geraakt. ‘’Ik had het gevoel dat ik door deze lezingen mijn doel bereikte en zo volgden nog vele voordrachten door het hele land. Ik haal daar veel voldoening uit. Bovendien gaan de vrijwillige bijdragen die we voor de lezingen krijgen, rechtstreeks naar onze stichting.’’
Stichting Nomphilo
Naast de vele lezingen wilde de Langedijkse nog veel meer doen in haar strijd tegen aids. ‘’Ik kreeg ineens het idee om mijn horizon te verbreden en af te reizen naar Afrika. Het werelddeel waar aids volksziekte nummer een is. Pas toen ik alles had geregeld informeerde ik mijn kinderen. Het bezoek heeft mij enorm geraakt. Ik heb er de aids, de open wonden, de dood, letterlijk geroken. Onder begeleiding van twee bewakers bezocht ik de lijmsnuivers in de sloppenwijken. Jongens en meisjes van soms pas tien jaar oud die wezenloos voor zich uit kijken. Ik heb vreselijk gehuild; je voelt je zo machteloos. Ik besloot om er tien weken te blijven. Ik probeerde de kinderen weer te laten lachen en ze te laten voelen dat er mensen zijn die van ze houden. Ik heb in die periode een bijzondere band opgebouwd met een meisje, Nomphilo. We waren echt onafscheidelijk. Ik kon haar bijna niet loslaten toen ik vertrok. Een dag na mijn vertrek hoorde ik dat ze was overleden.’’
Gulle gaven
Eenmaal terug in Nederland kwam Aty in contact met notaris Frank de Vries. ‘’Tijdens mijn verblijf in Afrika schreef ik stukjes voor de krant, die de notaris had gelezen. Hij wilde me heel graag op weg helpen. Hij hielp me om Stichting Nomphilo op te richten. Natuurlijk werd de stichting vernoemd naar de kleine meid en heeft ze als doel geld in te zamelen voor Lambano Sanctuary. Daar kunnen we veel kinderen en volwassenen mee helpen. Positief is ook dat er een huis is gebouwd waar kinderen met aids wonen en volop medicijnen krijgen. Dat is heel goed nieuws.’’ Aty ondervindt de laatste jaren veel steun van Jack Keijzer. ‘’Hij is onze ambassadeur en heeft drie jaar geleden ook een bezoek gebracht aan het tehuis, het hospice.’’ Jack: ‘’Al op de eerste dag werd ik geconfronteerd met de ellende daar. Ook mij heeft het aangegrepen. Ik help Aty met lezingen geven en misschien, heel misschien ga ik dit jaar nogmaals naar Afrika. Het is belangrijk om contact met de mensen daar te houden. Helemaal nu Aty door omstandigheden niet kan reizen.’’ Jack heeft ook een boek geschreven en ook die opbrengst ging in z'n geheel naar Stichting Nomphilo.
Lezingen kunnen nog steeds aangevraagd worden. Steun het werk van Aty Leegwater. Giften kunnen worden overgemaakt op bankrekeningnummer NL79 RABO 0315787955 ten name van Stichting Nomphilo (de giften zijn belasting aftrekbaar. Meer weten? Ook over het boek van Jack? Bel Aty Leegwater op nummer 0226-312159.
