Echtpaar Van Rijn-Ooms viert briljanten bruiloft

Dat kom je tegenwoordig haast niet meer tegen. Wat het geheim is? Zij weten het niet, hebben de jaren sinds hun huwelijk altijd hard gewerkt en misschien is dat de reden van zolang samen zijn: gewoon samen ontspannen van iedere dag een mooie dag maken!

Noord-Scharwoude ontmoet Oterleek

Gerard van Rijn werd in 1932 in Noord-Scharwoude in de Oosterstraat geboren als zoon van een melkhandelaar. Het was al snel aanpakken geblazen. Hij wilde, na de lagere school, graag naar de ambachtsschool in Alkmaar. Maar het was het laatste jaar van de oorlog en er reden geen bussen en fietsen waren gevorderd. Daarom werd het de tuinbouwschool, in combinatie met vader twee dagen helpen met melk venten. “Dat is eigenlijk doodzonde geweest, want Gerard heeft echt gouden vingers, hij kan alles van hout maken!”, voegt Maartje toe. Gerard hielp ook zijn ooms wel eens en vroeg daar dan geen geld voor, dat spaarde hij liever op voor het geval het later nodig mocht zijn. Toen riep de dienstplicht hem en hij vertrok voor 18 maanden naar achtereenvolgens Grave, Ermelo en Nunspeet. Toen hij op het punt stond af te zwaaien gebeurde de watersnoodramp van 1953 in Zeeland. Gerard heeft als militair daar veel steun kunnen geven. De eerste week sliep hij op het biljart van een café. In dat laatste jaar van zijn dienstplicht ontmoette hij Maartje Ooms uit Oterleek. Gerard was toen 20 en Maartje 18 jaar. Zij werd in Oterleek in 1935 geboren op een boerderijtje dat geen stromend water of elektriciteit had. Maar haar jeugd was goed, vooral haar vader roept mooie herinneringen op. Na de lagere school ging Maartje naar de huishoudschool in Stompetoren , later ook naar de naaischool , zoals zij die noemt. Kleding maken was dan ook geen enkel probleem. Tot aan haar trouwen in 1956 werkte zij bij verschillende werkhuisjes. Daarna richtte al haar aandacht zich op Gerard. Het jonge paar had eerst 3 jaar verkering en Gerard werkte weer bij zijn vader.

Huwelijk 21 november 1956

Na het huwelijk gingen zij in een eigen huis aan de Oosterstraat wonen, en in 1966 begon het echtpaar een eigen melkzaak, wat later een SRV-wagen werd. Gerard ventte en als hij te kort kwam, zorgde Maartje voor aanvulling. In de loop van die jaren kregen zij 3 kinderen, waar zij dol op zijn. De zonen Gerrit en Dik en dochter Marja worden tijdens het gesprek zeer regelmatig genoemd. “Ik kijk er naar uit als ze komen. Wij hebben ook nog 7 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen!”, vertelt Maartje trots. Is dat niet vermoeiend soms, Gerard? “Nee joh, het is prachtig, kijk maar achter me, daar hangt een foto van de kinderen en kleinkinderen!” Zoals al eerder gezegd is Gerard erg goed met timmeren, hij laat daarvan een bewijs zien. “Tuinieren kan ik niet, ik haal de verkeerde plant uit de tuin, dus dat laat ik maar aan Maartje over!” Maakte Gerard vroeger kasten, tafels of een keuken, tegenwoordig maakt hij vooral kinderspeelgoed. Gerard kon, door een goede regeling, op zijn 62ste met pensioen. Wel heeft hij daarna, met hulp van een zoon, bij Pauw recreatie gewerkt als chauffeur. In dienst had hij immers al veel op de vrachtwagen gereden, dus reed hij samen met Maartje heel Nederland rond om caravans bij bedrijven af te leveren.

Vrije tijd

Een echte sporter is Gerard nooit geweest. Een blauwe maandag op voetbal en op gym. Wel heeft hij jarenlang bij de harmonie Excelsior gespeeld. Nu timmert hij dus speelgoed, leest, fiets graag en kijkt sport. Van jongs af aan is hij dol racesport, ging regelmatig naar Zandvoort toe. Maartje zit nog op gym en fiets graag. Verveling is er dus niet bij! Op vakantie hoeft nu niet meer, de tent en later de caravan zijn verkocht. Al met al kan het bruidspaar terugkijken op een mooi leven en dat is nog lang niet ten einde, integendeel! Nog heel veel fijne en gelukkige jaren samen!

(Door Ben Wansink)