Gebied Watertoren: bureaucratisch steekspel?
EGMOND AAN ZEE - Volksvertegenwoordigers die het volk niet vertegenwoordigen, maar zich verschuilen achter allerlei vormen van bureaucratie. Het is meer regel dan uitzondering. Het lijkt een trend die zich in heel Nederland op verschillende niveaus manifesteert en zich ook voordoet bij het Watertorengebied in Egmond aan Zee. De burger komt op de laatste plaats, zo voelt het voor Rita Koppedraaijer van het actiecomité sporthal De Watertoren. Rita heeft nog altijd de hoop dat het tij nog is te keren en dat een alternatief, aangedragen door de bewoners, wordt heroverwogen.
In een poging om een handreiking te doen naar de gemeente is wederom een brief gestuurd waarin Rita oproept om het collegebesluit te heroverwegen: ‘’Er is een betere oplossing voor Egmond aan Zee en het biedt bovendien de mogelijkheid om het geschonden vertrouwen te herstellen. In Egmond aan Zee is men gebaat bij sociale woningbouw. Door de sporthal te verplaatsen naar een alternatieve locatie is er meer ruimte voor sociale woningbouw op het Watertorenterrein.’’
Bureaucratie
Wat een vruchtbare samenwerking kan zijn of inmiddels wel ‘had kunnen zijn’ lijkt uit te lopen op het zoveelste energieverspillende proces. Het plan om een nieuwe sporthal te bouwen is namelijk niet nieuw. Verre van zelfs. Wethouder Klaas Valkering lijkt zich voorlopig te verschuilen achter beslissingen uit het verleden en wensen vanuit de gemeenteraad. Maar wacht even, wordt de belangrijkste stakeholder in het hele proces niet altijd gevormd door omwonenden? Zijn keuze om dit juridische correcte pad - als een olifant in een porseleinkast - te bewandelen levert hem weinig populariteit op bij de bewoners. Maar wat maakt het uit, ligt een nieuwe baan bij ‘een laagje naar boven’ straks in het verschiet? Is dat zijn belangrijkste stakeholder? Wie zal het zeggen. Kans op verzoening lijkt steeds verder weg.
