Roel Abbo wil gewoon de beste zijn

Het tekent de 16-jarige zoon van Jan en Ingrid Abbo, die bloedjefanatiek is. Met alles? “Nou met school iets minder hoor”, lacht Ingrid. “Alhoewel ie wel keurig is geslaagd hoor, onlangs. En heel veel zin heeft in de ALO Sportopleiding in Amsterdam. Maar op het gebied van sporten wil hij gewoon altijd de beste in zijn. Hij werkt er dan ook heel hard voor.” 

Wat er op het NK mis ging volgens Roel: “Ik was al een beetje te laat bij Ahoy. Het was heel druk met parkeren en we moesten daarna zoeken naar de kleedkamers. Ook was ik mijn brood vergeten en ik wil goed eten voor de wedstrijd. Daardoor was ik een beetje gestrest, ik begon niet helemaal lekker aan de wedstrijd. Toch gingen de eerste twee rondes wel goed, we gingen gelijk op en ik voelde me groeien in de wedstrijd. Maar toen sloeg de verzuring toe, ik raakte uitgeput. Mijn tegenstander had dat door en gaf een paar rake klappen waardoor ik uiteindelijk op punten verloor. Mijn coach was wel onwijs trots op me, en mijn ouders ook natuurlijk. Zelf weet ik dat er meer in zat, als ik meer had gedoseerd en rustiger aan de wedstrijd was begonnen. Maar ik heb nu wel weer een mooi doel om voor te trainen.”

Van turnen op hoog niveau tot zilver op het NK boksen. Roel doet het gewoon. - foto: AGHeeremansPhotography

De naam Roel Abbo kwam eerder op sportpagina’s van de krant voor, maar dan in de verslagen van Turn Totaal Langedijk, waar hij de ene na de andere prijs binnen harkte. Tot hij eigenlijk alles wel had gewonnen wat er te winnen viel. “Ik kon natuurlijk doortrainen om in het Nederlands team te komen, maar dat betekende ook dat ik ernaast niks meer kan doen. Ik zag dat niet zitten. Ik wil graag winnen maar niet ten koste van alles, je bent tenslotte ook maar een keer jong”

Boksen

Dus ging hij kijken welke sport hij ook leuk zou vinden, want sporten als uitlaatklep heeft ie wel nodig. Hij koos voor rugby, en dat lag hem wel qua fysiek en spel. Alleen het teamsporten was een flinke uitdaging voor de fanatieke Roel. “Ik geef altijd 100% of meer en als je teamgenoten dat niet doen, dan kan ik daar helemaal niks mee. Dan verlies je een wedstrijd omdat iemand van je team staat te slapen of geen zin heeft!” 

Vader Jan kwam met het idee om te gaan boksen, gespierd en in topconditie was Roel toch al door al die jaren turnen op hoog niveau. En Jan heeft vroeger ook jarenlang gebokst. Samen gingen ze kijken bij een aantal boks- en vechtsportscholen in de regio, maar dat viel niet mee. 

Actiefoto van Roels wedstrijd op het NK boksen in Rotterdam  - Rakt Fotografie

Tot Jan bedacht dat zijn oude boksschool in Egmond aan den Hoef misschien nog wel bestond. “We gingen daar kijken, bij boksclub De Groot, en ik was meteen enthousiast. Inmiddels train ik daar drie keer per week. In samenwerking met Boksclub De Ring uit Oostzaan doen we ook mee aan wedstrijden.”

Vader en zoon waren enthousiast, moeder iets minder. Ingrid: “Ik heb bepaalde beelden bij vechtsport, en die beelden zie ik liever niet in combinatie met mijn kind. Bovendien vond ik turnen erg leuk, en Turn Totaal Langedijk is zo’n ontzettend leuke club.” Ze ging dus ook niet mee naar de eerste bokstrainingen of wedstrijden. Tot de NK in Rotterdam op het programma kwam. “Daar moest ik natuurlijk bij zijn. En het was fantastisch. Ik vond het juist allemaal heel goed geregeld, er is veel respect voor de tegenstander en de scheidsrechter en als je een beetje kennis hebt van de regels is het echt mooi om te zien.” Roel vult aan: “Boksen is heel tactisch, je moet steeds een aantal stappen vooruit denken en bedenken wat je tegenstander gaat doen. Het is eigenlijk net zo strategisch al schaken. Maar nu probeer je je tegenstander wel letterlijk uit te schakelen. En dan natuurlijk het liefst met een knock out”, lacht hij. 

Wat hij gaat doen als hij ook in boksen de allerbeste blijkt te zijn? “Dan ga ik tóch op rugby denk ik.”