Tien vragen aan Bettine Wuite

‘Hockey heeft in mijn leven altijd een grote rol gespeeld. Vanaf jonge leeftijd was ik langs de lijn te vinden om mijn moeder aan te moedigen: ‘Hup oranje nummer 2’. Mijn moeder speelde in Dames 1 en heeft daarna jaren in de ‘veterinnen’ gespeeld. Toen mijn zus begon met hockey, mocht ik als vierjarige ook meetrainen en kon ik een aantal jaar daarna echt lid worden. Met slecht weer hockeyden we op het gravelveld. Het gravel werd vervangen door het eerste kunstgrasveld, die we destijds met een sponsorloop bij elkaar liepen. Vorig jaar legde de gemeente twee nieuwe velden aan, waarvan één waterveld.

Ik maakte ooit een uitstapje naar een andere club, maar eenmaal terug bij Mixed Hockeyclub Heerhugowaard (MHCH) voelde het als thuiskomen. MHCH is een familieclub. Gezien het aantal inwoners van Dijk en Waard, zou het mooi zijn als de club zou groeien. De ambities zijn er, maar de mankracht, de vrijwilligers die daarvoor nodig zijn om deze ledengroei te bewerkstelligen ontbreken. Ik ben opgevoed met de vanzelfsprekendheid dat je iets voor de club doet. Mijn ouders waren actief als coach en actief in commissies. Zelf begon ik op mijn 12e met training geven en nog steeds geniet ik daar intens van. Naast mijn eigen hockeyspel, haal ik daar enorm veel energie uit. Inmiddels ben ik ook actief in twee commissies. Tijdrovend, maar goed voor de club!’

Wie ben je?

‘Ik ben Bettine Beerepoot-Wuite, 44 jaar oud en woon samen met mijn man Peter Beerepoot en onze drie dochters. Ik werk als leerkracht bij Blosse. Dit schooljaar zijn we gestart met de kopklas. Deze is bedoeld voor kinderen van 12/13 jaar die op taalgebied nog een zetje in de rug nodig hebben voor een goede uitstroom naar het voortgezet onderwijs. In mijn vrije tijd ben ik op de hockeyclub te vinden, onderneem ik graag iets met het gezin en spreek ik graag af met familie en vrienden.’

Van wie ben jij d’r ien?

‘Mijn ouders komen niet uit West-Friesland. Mijn vader, Bert Wuite groeide op in Steenwijk en mijn moeder, Tineke Wuite-Wiegman, in Assen. Toen mijn vader werk kreeg in Noord-Holland, kochten zij een huis in Heerhugowaard. Mijn zus en ik zijn geboren in Alkmaar en opgegroeid in de Heemradenwijk in Heerhugowaard.’

Wat heb je met deze gemeente?

‘Ik woonde tot en met mijn 19e in Heerhugowaard. Door studie en werk woonde ik bijna 15 jaar buiten Heerhugowaard. Ik verliet het stadse leven en keerde terug naar Heerhugowaard toen mijn oudste dochter een jaar was. Ik wilde mijn kinderen dezelfde rustige en veilige jeugd geven, die ik zelf ook heb gehad.’

Wat is de mooiste plek van Dijk en Waard?

‘Wanneer je van A naar B gaat, vergeet je soms even te genieten van de omgeving waarin je woont. In 2020, toen we door Covid-19 aan huis gebonden waren en ik zelf en met mijn gezin vaker ging wandelen, ontdekte ik hoe mooi Dijk & Waard is. De omgeving van het Rijk der Duizend Eilanden vind ik prachtig, maar ook de polder richting Hensbroek en Obdam vind ik rustgevend en heel mooi.’

Welke herinnering aan je woonplaats is je dierbaar?

‘In mijn jeugd ging ik in de zomerperiode na schooltijd met mijn zus of met vriendinnen naar het Deiko buitenzwembad. In 1989 werd het zwembad gesloten. Ik was toen 11 jaar en vond dit destijds vreselijk en vooral onbegrijpelijk, omdat het in mijn ogen goed bezocht werd.’

Wat is jouw advies aan de burgemeester?

‘Dit sluit aan bij mijn vorige antwoord: ik vind het een gemis dat er in onze buurt nu geen buitenzwembad is.’

Wat is het beste advies dat je zelf ooit kreeg?

‘Het was niet een standaard advies waar ik op gebouwd heb, maar de onvoorwaardelijke steun van mijn ouders maakte mij de persoon die ik nu ben.’

Wat zouden mensen echt van je moeten weten?

‘Dat Texel mijn favoriete vakantiebestemming is. Vanuit Dijk & Waard ben je er na een klein uurtje rijden. Je krijgt altijd een vakantiegevoel, hoe kort of lang je er ook verblijft.’

Wie is je opvolger in deze rubriek?

‘Ik nomineer Andre van Zomeren. MHCH ervaart dat er maar weinig animo is om vrijwilligerswerk te doen. Jammer, want het zou fijn zijn als het kleine groepje vrijwilligers ook wat ontlast kan worden. André is erelid van de club en vervulde al vele taken. Wat zou jij zeggen tegen mensen die overwegen vrijwilligerswerk te doen? Wat maakt het, dat jij dit al vele jaren met zoveel inzet kunt doen?’